Bengeltjes en engeltjes

Even weer een blogje schrijven! De afgelopen weken is er weer vanalles gebeurd en heb ik me goed vermaakt! Ik kan ondertussen wel zeggen dat ik aardig gewend ben en dat voelt goed. Ik heb het dus echt goed naar mijn zin. De tijd vliegt voorbij, want ik zit hier alweer vijf weken!

Zoals ik al eerder geschreven heb, hebben we elke week een dagje vrij waarop we met de helft van onze groep vrijwilligers leuke dingen gaan doen, blijft heerlijk! We zijn vorige week pinguïns en walvissen wezen kijken, helaas lieten de walvissen erg lang op zich wachten. Maar we kunnen zeggen dat we ze uiteindelijk gezien hebben, toch wel gaaf!
Wij als vrijwilligers hebben het gezellig met elkaar.. we zijn steeds meer één team geworden en hebben veel lol met elkaar! Deze week hebben we een 'engelenactie' gedaan. Dit houdt in dat we lootjes getrokken hebben en dat je voor diegene die je had getrokken wat leuks moesten kopen en/of doen. Dit gebeurde allemaal in het geheim, dus de hele week flink gissen geblazen van wie welk cadeautje was. Erg grappig en leuk om gewoon even lekker verwend te worden...

We zijn ondertussen alweer verschillende keren met de kinderen naar de dokter geweest. Waterpokken die waren gaan ontsteken, infecties, huidproblemen etc. Voor de kinderen wat minder fijn, maar ik vind het leuk om met hen mee te gaan! ;) We gaan hier naar blanke afrikaanse huisartsen, die Goeie Hoop kennen en erg vriendelijk zijn. Ook hier is het af en toe wel lastig met de communicatie, cultuurverschil en gaat het niet altijd allemaal even snel. We wachten al meer dan drie weken op een telefoontje van de huisarts, en na een aantal keren gebeld te hebben en gehoord te hebben dat we vooral geduld moeten hebben, blijkt dat ze nu zelf in het ziekenhuis ligt. Handig.. nu maar afwachten of we ooit nog wat gaan horen! ;) Conclusie: gewoon geduld hebben met alles, we moeten het er mee doen!
Ook bij de huisarts zelf maken we soms grappige dingen mee. Afgelopen week waren we met onze jongste bij de huisarts, ze is enorm schattig en trok dan ook veel bekijks bij de doktersassistentes. Terwijl ze op de grond zat te spelen werd ze door één van hen opgetild en meegenomen. Wij hadden geen idee waarheen en waarom, dus na een tijdje zijn we toch maar even gaan checken waar ze was. Ze bleek weer bij een andere dokter op de arm te zitten, die met elkaar druk in overleg waren.. gewoon, omdat ze het meest schattige meisje was wat ze ooit hadden gezien. Haha, heel bijzonder! Gelukkig kwam ze later toch weer gewoon terug;)

Het is super om met de kinderen hier te werken. Soms zijn ze echt moeilijk, en weten ze zelf van gekkigheid niet wat te doen. Ze zitten hier allemaal tenslotte niet voor niets, sommige kinderen hebben echt meer meegemaakt dan anderen in een heel leven! Bizar! We maken dus minder leuke dingen met de kinderen mee, maar hebben vooral ook heel veel mooie momenten.
We geven bijvoorbeeld catechisatie aan een aantal kinderen, als voorbereiding op de catechisatie waar ze 's zondags uit de kerk naar toe gaan. Dit is erg mooi om te doen. De kinderen zijn open, leergierig en heel puur. Het is zo bijzonder dat deze kinderen een mooie boodschap mee mogen nemen naar hun families en omgeving waar ze in de toekomst weer naar toe zullen gaan!

Twee weken geleden zijn we onverwachts naar het ziekenhuis geweest. We zouden eigenlijk een week later naar de aidskliniek moeten met één van de kinderen die HIV heeft. Ze wordt daar altijd door de dokter gezien en krijgt weer nieuwe medicijnen mee tot de volgende afspraak. Het bleek echter dat ze de afgelopen keer niet genoeg medicijnen had gekregen, dus na een belletje naar het ziekenhuis konden we gelukkig een week eerder komen. Zo zaten Kristine en ik afgelopen donderdag om 5:45u in de auto op weg naar de kliniek! Ze gaan hier altijd vroeg omdat er in het ziekenhuis de regel is: 'wie het eerst komt, wie het eerst maalt'. Hoe vroeger je gaat, hoe sneller je aan de beurt bent en zo voorkom je dat je een hele dag in het ziekenhuis doorbrengt.
Het is een staatsziekenhuis, dus iedereen met HIV/aids kan er terecht, wat ervoor zorgt dat je er allerlei mensen ziet zitten! Voor half 7 waren we al bij het ziekenhuis, na even gewacht te hebben werden de deuren van het ziekenhuis geopend. Tegen een uurtje of half 8 kwam er wat meer leven in de brouwerij en kwam er iemand achter de balie te zitten. De hoofdzuster kwamen binnen en deelde nummertjes uit aan alle patiënten, op die manier wisten we wanneer we aan de beurt waren... we hadden nummer 6 (vd ongeveer 25 patiënten op dat moment), dus prima!
Na weer een tijdje wachten kwam de hoofdzuster voorlichting (seksuele voorlichting/familyplanning) geven aan alle patiënten, dit doet zij daar iedere dag! Alle kinderen moeten weg naar een aparte kamer, want die mogen daar beslist niets over horen. We vielen wel op als enige blanke jonge meiden in de wachtruimte.. Ondertussen werd iedereen naar de balie geroepen om de kliniekkaart te laten zien voor het dossier. Nadat ik weer terugkwam van de balie werd ik nog even duidelijk vermaand door de hoofdzuster zeker niet te mogen praten: 'ehm stil zijn, dit is erg belangrijk voor hen hier allemaal'! Oeps, haha!
De voorlichting zelf gaat er wel typisch aan toe.. Voorafgaand aan de officiële uitleg, kreeg iedereen nog even een 'korte' oproep (van zeker een kwartier) aankomende kerst alleen eigen kinderen mee te nemen voor de kerstcadeautjes die de kinderen van patiënten krijgen van sponsors. Blijkbaar komen er elk jaar mensen die opeens meer kinderen blijken te hebben en nee, helaas echt geen oppas konden krijgen voor hun andere nichtjes, neefjes... oh en voorkomende vragen over de pakketjes waren: 'is dit alles wat erin zit?' tot 'aah, zit er geen vlees bij voor de braai dit jaar?' Dit was niet de bedoeling en daar was de hoofdzuster dan ook niet van gediend! Haha!
Daarna kwam er een zeer uitgebreide uitleg over HIV/ Aids. Nou deze hoofdzuster had hier zeker talent voor, vooral voor het proberen dit geheel interactief te doen met alle patiënten. Hier was niet iedereen heel blij mee.. soms moest ze wel een paar rondjes lopen, de patiënten doordringend aankijkend, voordat er een antwoord kwam. Wat is het verschil tussen HIV en Aids? Wat is belangrijk voor een gezonde leefstijl, mag je dan veel alcohol drinken? Wat is gezond eten? Hoe zit het met meerdere partners? Daar wist ze nog wel een duidelijk voorbeeld over vreemdgaan bij te verzinnen... alle mannen moesten naar voren komen, zin of geen zin, en werden in een rij achter en voor haar geplant. De man voor haar moest haar eigen man voorstellen die helaas weg moest weg voor zijn werk.. de volgende was de leuke buurman van op de hoek en de man achter haar was de leuke groenteboer uit de straat, waar het toch wel erg gezellig mee bleek te zijn elke week.. en ja dan is het zo gebeurd en kan iemand heel snel andere mensen besmetten, zonder dat ze het vaak doorhebben! Triest, een groot probleem hier! Gelukkig ging het verder snel, konden we redelijk snel bij de dokter terecht en weer naar huis. Een leuke ervaring om dit gezien te hebben!

Afgelopen weekend ben ik een weekendje weggeweest met Esther en Mendel (vriendin en man ;). Hij had nachtdienst in het ziekenhuis in Paarl waar hij z'n co-schappen doet en Esther en ik sliepen bij een Zuid-Afrikaanse vrouw via Airbnb (soort bed&breakfast idee). Ik had een auto gehuurd en ben zaterdagochtend richting Paarl getuft. Echt superleuk en gezellig, dus wij hebben ons dan ook opperbest vermaakt!! Heerlijk geluncht, koffiegedronken, gegeten, een wijnproeverij gedaan en natuurlijk flink bijgekletst! De omgeving met wijngaarden daar ziet er toch weer heel anders uit dan onze kuststreek, de wijnboerderijen zijn echt prachtig, allemaal paradijsjes op zich..

Maandag op dinsdagnacht hadden we een druk nachtje. Goeie Hoop is 's nachts beveiligd door middel van een alarm. 's Avonds moeten wij alle ramen, deuren dichtdoen en checken, omdat het alarm anders daardoor afgaat, deze is helaas erg gevoelig. Het is al een aantal keren gebeurd dat hij 's nachts afging. Dinsdagavond ging hij helaas ook af toen ik net op bed lag. Het is echt een naar, doordringend geluid waar ik altijd van schrik! Vooral als je diep in slaap bent! Vervolgens belt de security direct wat er aan de hand is. We hebben afgesproken de beveiliger altijd te laten komen, omdat wij nooit zeker weten of er iets aan de hand is, of er bijvoorbeeld iemand rondloopt bij ons huis. De beveiliger loopt dan een ronde rondom ons huis met zijn zaklamp en revolver. Ik vind het bijzonder, want het lijkt mij dat je weinig kunt als je alleen bent.. maar het zal vast heel logisch zijn ;) Deze keer was er niets aan de hand. Helaas ging echter het alarm ook om 3u, 4u en 6u af. Nadat hij twee keer voor niks geweest was en alles gecheckt had, besloten we maar dat hij niet meer hoefde te komen als het alarm nog een keer af zou gaan. Maar toen het alarm de derde keer afging en ik rustig in bed bleef, bleek op een vreemde mysterieuze wijze de gate open te staan, wat betekent dat iedereen gewoon binnen kan komen... dus hebben we toch zelf de security gebeld of ze toch wilden komen. De beste man heeft dus toch nog braaf een rondje rondom ons huis gelopen. Waarschijnlijk was het gewoon de wind en waaide er iets voor de sensoren van het alarm... oeps, jammer van ons nachtje slaap!

Als laatste zijn we deze week op onze vrije dag naar een bijbelclub ergens in de buurt geweest, die geleid wordt door iemand die voor de organisatie Kimon werkt. Zij woont redelijk bij ons in de buurt en wij hadden haar gevraagd of we een keer mochten komen kijken. Dit was goed, wij waren gevraagd om spelletjes met de kinderen te komen doen, dit was erg leuk! Het was de afsluiting van de bijbelclub omdat alle kinderen hier bijna zomervakantie hebben (over 3 weken). Eerst was er een korte herhaling over het bijbelverhaal/thema waar ze het de vorige keer over gehad hadden. Daarna gingen wij spelletjes spelen, een soort estafette-race en daarna tikkertje.. we hadden alleen niet zoveel kinderen (stuk of 40) verwacht en is het toch nog best lastig om dat in het afrikaans duidelijk uit te leggen en dat ze het vervolgens ook allemaal snappen! Maargoed, ze hadden lol en daar gaat het tenslotte om.. erg leuk om deze bijbelclub te zien en wat een mooi werk om te kunnen doen!

Tot de volgende keer!

Lieve groetjes Martine